Ćwiczenia logopedyczne
Kącik dla rodzica
Drogi rodzicu pamiętaj:
Wiek
dziecka
Norma rozwojowa dziecka
0-1 r.ż
- komunikuje się z dorosłymi za pomocą krzyku, głuży, gaworzy, wymawia pierwsze wyrazy, mama, tata, baba, lala
1-2 r.ż
używa prawie wszystkich samogłosek, z wyjątkiem nosowych (ą, ę) orazwymawia niektóre spółgłoski( p, ,m, t, n, k, ś, ż, ć, dż, ch,). Pozostałe zastępuje innymi. Jego wypowiedzi są jednowyrazowe: np. kaczka-kaka, pomidor-midol
3-lata
porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie spółgłoski i samogloski (p, pi, b, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ś, ż, dż, j, k ki,g, gi, ch)
4-lata
wymawia głoski s, c, z, dz
5-6-lat
wymawia głoski sz, ż, cz, dż, r
7-lat
ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek oraz opanowaną
technikę mówienia
NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE KAŻDE DZIECKO ROZWIJA SIĘ WE WŁASNYM SWOISTYM TEMPIE I NIEWIELKIE OPÓŻNIENIA ROZWOJU MOWY NIE POWINNY BYĆ POWODEM DO NIEPOKOJU.
Przykłady zabaw
1.Zabawy oddechowe
„Sprzątanie po remoncie”
Po skończonym remoncie trzeba zrobić porządek- pozbierać i wyrzucić do kosza wszystkie śmieci. Dzieci rysują po śladzie kosz na śmieci. Następnie umieszczają w nim za pomocą słomki rozsypane wokoło kartki -kawałki papieru.
(rysunek w załączniku)
Celem tych ćwiczeń oddechowych jest nauczenie dziecka różnicowania fazy wdechowej i wydechowej
„Ćwiczenia słuchowe”
„Co się pobrudziło”- rozróżnianie głoski f
Malarz w domu pana Języczka ładnie pomalował ściany i sufit. Przez nieuwagę pochlapał kilka rzeczy, których nazwy zaczynają się głoską f. Dzieci łączą z obrazkiem przedstawiającym farby i pędzel te przedmioty , w których nazwach słyszą na początku głoskę f( fotel, foka, fartuch, fajka)
(rysunek w załączniku)
BAJECZKA LOGOPEDYCZNA
Ćwiczenia zostały tak wplecione w treść bajki , aby dzieci nie odczuwały zmęczenia i znużenia.Gimnastykę języka i warg urozmaicają także elementy ruchu oraz wypowiadanie wyrazów Dźwiękonaśladowczych. Oprócz ćwiczeń oddechowych dzieci usprawniają artykulatory i słuch fonemowy..W czasie gdy prowadzący czyta bajeczkę, dzieci wykonują ćwiczenia usprawniające artykulatory mowy.
W krainie Pana Języczka
„Remont”
Pan Języczek postanawia wyremontować swój domek. Najpierw maluje drzwi(czubkiem języka oblizujemy wargi dookoła) i przedpokój (oblizujemy żeby dookoła). Potem przychodzi kolej na ściany (oblizujemy językiem wewnętrzną stronę policzków). Następnie maluje sufit (przesuwamy językiem po podniebieniu od zębów w kierunku gardła i odwrotnie). O, zostały jeszcze jakieś niepomalowane miejsca na suficie, trzeba to poprawić (dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu).
Po remoncie należy umyć okna(czyścimy językiem górne, następnie dolne zęby) i pozamiatać podłogę(przesuwamy językiem po dnie jamy ustnej). Pan Języczek wymiata kurze ze wszystkich kątów (dotykamy językiem ostatnich zębów dolnych i górnych). Wyciąga z szafy i z szuflad wszystkie rzeczy („wyjmujemy rzeczy z szafy”- wysuwamy język z buzi, przesuwając nim po podniebieniu, po górnych zębach i górnej wardze; następnie „otwieramy szufladę” – wykonujemy rękoma ruchy przypominające wysuwanie ciężkiej szuflady, pomaga nam w tym język – przesuwamy język leżący na dnie jamy ustnej jak najdalej do tyłu). Zakurzoną odzież wkłada do pralki (otwieramy szeroko buzię)i pierze(językiem wykonujemy w buzi kółka). Wyprane i poskładane ubrania chowa do szaf(wysuwamy, a potem chowamy język, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu) i szuflad (wykonujemy rękoma ruchy przypominające zamykanie szuflady, pomaga nam w tym język- wypychamy językiem dolne zęby).
Jeszcze musi wytrzepać dywan (próbujemy dotknąć językiem nosa i brody) i zawiesić w oknach czyste, białe firanki(dotykamy czubkiem języka wszystkich zębów po kolei). Na stole stawia wazon z kwiatami(„wąchamy kwiaty”- wdychamy powietrze nosem wydychamy ustami). I wreszcie może usiąść wygodnie na kanapie i odpocząć (robimy z języka „kanapę”- boki i przód języka unosimy do góry, tak by na środku języka powstało wgłębienie). W domu jest czysto i przytulnie.